De Aodyo Sylphyo is een elektronisch blaasinstrument met ontzettend veel mogelijkheden. Je kunt er op spelen als op een akoestisch blaasinstrument met dezelfde expressie of nuances. Maar je kunt ook volop gebruiken maken van moderne technieken om tot bijzondere klanken te komen. De Sylphyo is geschikt voor gevorderden, die in stilte willen oefenen, maar ook voor beginners die iets met blaasinstrumenten willen doen. Het mondstuk is vergelijkbaar met een blokfluit, dus gewoon een gat waar je lucht doorheen blaast zonder dat je iets bijzonders met je lippen hoeft te doen.Bespelen met kleppen en bewegingVoor het bespelen van de Sylphyo heb je 8 toetsen op de voorkant en enkele knoppen op de achterzijde. De vingerzetting voor de knoppen op de voorkant kun je op 40 verschillende manieren instellen, waaronder de vingerzetting van blokfluit, klarinet, saxofoon, hobo en trompet. Met de knoppen op de achterkant kun je eenvoudig een of meerdere octaven tegelijk omhoog en
In de geschiedenis van synthesizers zijn er diverse hoofdstromingen te onderscheiden. De analoge bakbeesten van vroeger (en de moderne virtuele analoge varianten) zijn zo'n stroming. Sample-based synthese (en dan rekenen we wavetable-synthese ook mee) is natuurlijk ook een grote stroming, die pas eind jaren 80 goed en betaalbaar op gang kwam door goedkoper wordend computergeheugen. FM is ook zo'n stroming, vooral een erg eigenzinnige die enige inspanning van de gebruiker vraagt. Dit zou je de drie hoofdstromingen kunnen noemen. Dan heb je nog het zelden gebruikte additieve synthese. Gewoon wat minder populair, niet omdat de resultaten niet goed zijn, maar omdat 't al gauw wat te omvangrijk is om er iets mee te kunnen. En je hebt physical modeling! Dit werd in de jaren 90 ineens bekend bij het wat grotere publiek als antwoord op de wat statisch klinkende kleine samples die toen in keyboards en synthesizers zaten. Het is typisch een voorbeeld van een klankmodel dat nooit
De Aodyo Sylphyo is een bijzondere wind controller en daarbij hoort deze eveneens bijzondere Link ontvanger. Hiermee kun je de Sylphyo draadloos gebruiken en kun je er dus nog vrijer mee bewegen, handig voor meer expressie. bijvoorbeeld op een podium. Maar je maakt er met de Link ontvanger tegelijk een draadloze MIDI controller van, die je kunt verbinden met een computer, smartphone, tablet of synthesizer. Je kunt de Link ontvanger ook gebruiken als USB-MIDI router om andere MIDI-apparatuur met een computer te verbinden. Omdat de Link een eigen klankbron en klanken heeft, kun je hem zelfs als synthesizer gebruiken en de klanken via een andere MIDI of USB-MIDI controller afspelen.
De Aodyo Sylphyo is een elektronisch blaasinstrument met ontzettend veel mogelijkheden. Je kunt er op spelen als op een akoestisch blaasinstrument met dezelfde expressie of nuances. Maar je kunt ook volop gebruiken maken van moderne technieken om tot bijzondere klanken te komen. De Sylphyo is geschikt voor gevorderden, die in stilte willen oefenen, maar ook voor beginners die iets met blaasinstrumenten willen doen. Het mondstuk is vergelijkbaar met een blokfluit, dus gewoon een gat waar je lucht doorheen blaast zonder dat je iets bijzonders met je lippen hoeft te doen.Bespelen met kleppen en bewegingVoor het bespelen van de Sylphyo heb je 8 toetsen op de voorkant en enkele knoppen op de achterzijde. De vingerzetting voor de knoppen op de voorkant kun je op 40 verschillende manieren instellen, waaronder de vingerzetting van blokfluit, klarinet, saxofoon, hobo en trompet. Met de knoppen op de achterkant kun je eenvoudig een of meerdere octaven tegelijk omhoog en
In de geschiedenis van synthesizers zijn er diverse hoofdstromingen te onderscheiden. De analoge bakbeesten van vroeger (en de moderne virtuele analoge varianten) zijn zo'n stroming. Sample-based synthese (en dan rekenen we wavetable-synthese ook mee) is natuurlijk ook een grote stroming, die pas eind jaren 80 goed en betaalbaar op gang kwam door goedkoper wordend computergeheugen. FM is ook zo'n stroming, vooral een erg eigenzinnige die enige inspanning van de gebruiker vraagt. Dit zou je de drie hoofdstromingen kunnen noemen. Dan heb je nog het zelden gebruikte additieve synthese. Gewoon wat minder populair, niet omdat de resultaten niet goed zijn, maar omdat 't al gauw wat te omvangrijk is om er iets mee te kunnen. En je hebt physical modeling! Dit werd in de jaren 90 ineens bekend bij het wat grotere publiek als antwoord op de wat statisch klinkende kleine samples die toen in keyboards en synthesizers zaten. Het is typisch een voorbeeld van een klankmodel dat nooit
