Het verhaal na “Ik wil niet gaan naar dood” Na een ziekbed van vijftien maanden is het onvermijdelijke dan echt gebeurd, Joep's vriend Ambri sterft in zijn armen. Vanaf dat moment stort de wereld in en staat Joep er helemaal alleen voor. Nu is er de pijn van het verdriet om alleen verder te moeten. Hulp komt uit onverklaarbare hoek, van Ambri zelf. Vanaf het moment dat Joep Ambri's aanwezigheid ervaart wordt het leed iets draaglijker, en kan hij de draad van het alledaagse leven weer oppakken. Hij 'mag' voor het eerst weer uitgaan. Ook 'mag' hij daten. Zelfs in zijn werk als docent aan een VMBO is de steun van Ambri er op de een of andere manier. Het is een kwetsbare weg van vallen en opstaan. Joep Junger werd in 1961 geboren. Na een paar relaties met vrouwen wist hij het zeker; hij was homo. In 1997 ontmoette hij de liefde van zijn leven, Ambri. Ze zijn zeven jaar samen geweest tot Ambri in 2004 aan darmkanker overleed.
