Castelnuovo-Tedesco: Complete Italian Solo Guitar - CD (5028421966625)

"Zonnige en uitbundige gitaarstukken uit de jaren dertig, geïnspireerd door het meesterschap van Andres Segovia. De gitaar werd in de loop van zijn lange carrière steeds belangrijker voor Castelnuovo-Tedesco. mijn kunst heeft de neiging zich geleidelijk aan te vereenvoudigen,"" schreef hij, ""en de gitaar is een van mijn favoriete uitdrukkingsmiddelen geworden, omdat het me naar het wezenlijke heeft geleid Hij werd voor het eerst tot het instrument aangetrokken na een ontmoeting met Andres Segovia in Venetië in 1932. De Variaties á travers les siècles Op.71 volgden vrijwel onmiddellijk. Het is een reflectief thema, getrakteerd op een technisch duizelingwekkende reeks stilistische behandelingen, geschreven om plezier te geven aan zowel uitvoerder als publiek, zoals zoveel van Castelnuovo-Tedesco's muziek. In de loop van de volgende zeven jaar, voordat hij Europa verliet voor de VS, produceerde Castelnuovo-Tedesco een reeks van even succesvolle stukken voor het instrument. Het belangrijkste is de vierdelige Gitaarsonate met als ondertitel ""Hommage aan Boccherini"": een elegant essay in neoclassicisme dat de hoofse elegantie van Boccherini's Gitaarkwintetten oproept, terwijl het geheel trouw klinkt aan Castelnuovo-Tedesco's eigen taal. Er volgde een Capriccio Diabolico, dat zijn titel eer aandoet als een hommage aan Paganini met duivelse figuratie die Segovia, die het stuk in 20 dagen leerde, in vervoering bracht. Het opusnummer van de Capriccio, 87, is een contrasterende ingetogen karakterstudie met Siciliaanse smaak, 'sOranges in Bloom's. Het laatste gitaarstuk dat Castelnuovo-Tedesco schreef voordat hij Europa voorgoed verliet was de Variations plaisantes sur un petit air populaire Op.95, dat zijn thema ontleent aan een Franse volksmelodie, nadat een Zwitserse criticus de Sonate had afgedaan als een pronkstuk voor Segovia. Castelnuovo-Tedesco bewees zijn ongelijk met opnieuw een demonstratie van zijn diepe gevoel voor de gitaar als instrument van zowel vertoon als reflectie, eindigend met een uitgebreide fuga. Dit album is de laatste in een uitgebreide reeks van nieuwe opnames op Brilliant Classics die de proteïsche output van Castenuovo-Tedesco (1895-1968) documenteert. In plaats van te spelen uit de standaardedities van deze stukken van Segovia, is Antonio Rugolo teruggegaan naar de manuscripten van de componist en heeft hij nieuwere edities van Angelo Gilardino geraadpleegd, wat resulteert in uitvoeringen die dichter bij de visie van de componist staan dan ooit tevoren."