De Gamma-traditie

De Gamma-traditie is een Homerische mondelinge traditie die zich heeft ontwikkeld in de Griekse Duistere Eeuwen, toen Griekse Aeolische kolonisten de regio rond Troje kwamen bezetten. In plaats van een historische Trojaanse Oorlog, was het maken van mythen over het nieuwe thuisland verantwoordelijk voor de verhalen rond Troje en de Trojaanse Cyclus. Merkwaardig genoeg is de Aeolische Gamma-traditie ook verbonden met de Griekse kolonies in Italië. De Romeinse mythologie en de Aeneis van Vergilius blijken niet gebaseerd te zijn op de Griekse mythologie en Homeros in het algemeen, maar meer specifiek op de Aeolische Gamma-traditie. Verder zijn er nog de invloeden van vaak internationale verhalen, zoals het vernietigingsverhaal, het televerhaal, het monsterverhaal, en het verlossingsverhaal. De intertextuele linken tussen de Aeolische Gamma-traditie in Homeros's Ilias en Odyssee, de Trojaanse Cyclus, de Argonautica, Vergilius, en het Oude en Nieuwe Testament worden daarom onderzocht in dit boek. De Christelijke dooppraktijk blijkt bijvoorbeeld af te stammen van een vertelkenmerk van de Aeolische Gamma-traditie, namelijk het drenken van een lichaam in een rivier of in de zee.