Historia Sancti Martini - CD (3760058361139)

Martinus werd op 11 november 397 in Tours begraven. De heilige, die al in heel Gallië beroemd was, was drie dagen eerder gestorven in Candes, aan de samenloop van de Vienne en de Loire. Volgens Gregorius van Tours, de verre opvolger van Martinus uit de 7e eeuw, begonnen de oevers van de rivier weer te bloeien toen de inwoners van Touraine zijn lichaam per boot terugbrachten in de loop van deze eerste 'sSint-Martinuszomer's.We zijn bijzonder goed geïnformeerd over het bewogen leven van Martinus dankzij zijn vriend en eerste biograaf, de dichter Sulpicius Severus, die op 11 november 397 in Tours aanwezig was. De tekst van Sulpicius heeft veel succes gehad, zoals blijkt uit de talrijke kopieën die ons zijn overgeleverd. Martinus's heldendaden, zijn reizen, de manier waarop hij het Romeinse legioen verliet, het spectaculaire delen van zijn mantel met een arme, zijn ontmoeting met Hilaire in Poitiers, vervolgens het stichten van de eerste kloosters in het Westen, Ligugé en Marmoutier, zijn verkiezing tot bisschop van Tours, zijn ontelbare bekeringen en zijn dramatische, stichtelijke dood in Candes waren dus in heel Europa bekend, bewonderd en becommentarieerd. Een kostbaar manuscript informeert ons zeer nauwkeurig over de liturgieën die in het begin van de 13e eeuw in de collegiale kerk werden gehouden: tussen 1226 en 1237 schreef de kanunnik Péan Gatineau een Ritueel of liever een gewoonte-ordinaris, waarin de gebruiken en de opeenvolging van de plechtigheden met een rijkdom aan details en een verbazingwekkende precisie werden beschreven. Dit ritueel zou de gezaghebbende referentie worden voor het beslechten van eventuele meningsverschillen binnen het kapittel, aangezien het de rechten en plichten van de kanunniken met dezelfde nauwkeurigheid vastlegt. Deze opname omvat de reconstructie door de musici van Diabolus in Musica van de grote plechtige dienst voor de 'swinter Sint Martinus's (11 november) zoals die in het begin van de 13e eeuw werd gezongen in de basiliek van Saint-Martin van Tours, volgens het ritueel van Péan Gatineau, geschreven tussen 1226 en 1237.