Ik Heb Mijn Naam Terug

Op een morgen wordt Yvonne Kemink wakker in een ziekenhuisbed en merkt dat alles anders is. Zij zegt iets, maar hoort zichzelf niet. Zij ziet de lippen van de mensen rond haar bed bewegen, maar verstaat hen niet. Er gaat een deur dicht, maar ze hoort hem niet in het slot vallen. Zij doet een kraan open, maar hoort het water niet stromen. Van de ene op de andere dag is zij volledig doof geworden. Tweeëndertig jaar later wordt ze wakker met de verwachting dat zij eindelijk weer geluiden zal waarnemen. Ze heeft een operatie ondergaan. Er is een cochleair implantaat bij haar geplaatst. Nu zal dit apparaat in werking worden gesteld. Hoe zou het zijn om haar naam te horen noemen? Een vogel te horen fluiten? Een auto te horen starten? Ik heb mijn naam terug vertelt het verhaal van de tussenliggende tweeëndertig jaar. Doof zijn is een vreemde handicap. Je zit niet in een rolstoel. Je hebt geen stok bij je. Er is niets aan je te zien. En toch kun je niet zoals voorheen deelnemen aan het leven. Wie zelf een dergelijk verlies leden, zullen zich herkennen in dit boek en er moed uit putten. Want de schrijfster leert er - na een aantal pikdonkere jaren - mee omgaan. Met hulp van anderen en van haar eigen creativiteit, humor en geloof.