Italian Contemporary Music For Harpsichord - CD (5028421964089)

"Een feestmaal van eerste opnamen, hoogst originele werken en componisten die buiten hun geboorteland Italië weinig bekend zijn in een nieuwe opname van een van de meest avontuurlijke klavecinisten van vandaag. De neoklassieke componisten van het Parijs van de jaren 's20 behoorden tot de eersten die het klavecimbel als 'smodern's instrument nieuw leven inbliezen, geïnspireerd door de opzwepende beweging van de 'soude muziek's bij musici als Nadia Boulanger en Wanda Landowska. De naoorlogse modernisten vonden er echter weinig heil in en pas in de laatste decennia, niet in het minst dankzij het vakmanschap en de verbeelding van virtuozen als Elisabeth Chojnacka, Mahan Esfahani en Luca Quintavalle, is het klavecimbel weer net zo'sn levensvatbaar en respectabel instrument voor nieuwe muziek geworden als het was in de tijd van d'sAnglebert en Couperin. De vroegste stukken op dit overzicht van moderne Italiaanse muziek voor klavecimbel dateren inderdaad uit 1988: Mordenti en Neumi van Ennio Morricone, doyen van de film en in het bijzonder van de spaghetti western componisten, maar wiens opleiding door en door klassiek was. Mordenti in het bijzonder, gevormd door twee in elkaar grijpende chromatische canons, verdient bredere aandacht. Veel andere werken spelen zowel met de geschiedenis van het instrument als met zijn sonoriteiten, zoals Rumbling Gears, een hyperkinetische toccata van Sylvia Colasanti, en een Ricercare van Fabio Vacchi. Scarlatti is de inspiratiebron voor een ander stuk van Vacchi, evenals een sierlijke uitwerking van hetzelfde idioom door Jacopo Baboni Schilingi in Scarlet K141. De Petit Ordre van Carlo Galante keert expliciet terug naar de wereld van Couperin maar nu getint met moderne Quando il passato era ancora presente door harmonieën om een verloren wereld op te roepen. Er zijn verschillende stukken uit de laatste twee jaar die onvermijdelijk reflecteren op de ervaring van eenzaamheid afgedwongen door de pandemie, zoals Short Stories van Vittorio Montalti en Leonardo Marino. Met een volledige inleiding tot alle werken en componisten op het album door Luca Quintavalle, vormt het album een boeiende introductie tot de muziek van vele componisten die anders nauwelijks vertegenwoordigd zijn in de huidige catalogus, en een belangrijk nieuw volume in de bibliotheek van klavecimbelmuziek. Dit programma presenteert een uitgebreid overzicht van werken van hedendaagse Italiaanse componisten, gespeeld op klavecimbel, verzameld door Luca Quintavalle. Inbegrepen zijn stukken voor klavecimbel die al gecomponeerd zijn maar nog niet opgenomen (Morricone, Fedele, Solbiati, Galante, Cacciatore en Marino), bewerkingen voor klavecimbel door de kunstenaar, met toestemming van de componist (Vacchi, Francesconi, Filidei, Lanza, Solbiati, Gervasoni, Colasanti en Antonioni) en geheel nieuwe stukken geschreven voor de kunstenaar (Vacchi, Colombo Taccani, Palumbo, Baboni Schilingi, Montalti, Capogrosso). Het is fascinerend om getuige te zijn van de experimenten van hedendaagse componisten bij het schrijven voor het klavecimbel, dit ""oude"" instrument, tegenwoordig meestal gebruikt voor Renaissance/Barok muziek, maar dat een eindeloze bron blijkt te zijn van ongehoorde klanken en timbres, affecten en sonoriteiten. Luca Quintavalle is een van de meest opmerkelijke toetsenisten van dit moment. Hij heeft als solist samengewerkt met orkesten als Concerto Köln, Les Talens Lyriques, Balthasar-Neumann-Ensemble, Cappella Gabetta, Il Canto d'sOrfeo, Harmonie Universelle, Divino Sospiro, Il Pomo d'sOro, Capella Augustina, La Folia Barockorchester, Kölner Kammerorchester, Orchestre de la Suisse Romande en WDR Sinfonieorchester. Zijn eerste solo-opname van klavecimbelmuziek van Jean-Baptiste Barrière en Bernard de Bury door het label Brilliant Classics werd gekozen als ""Recording of the month"" van MusicWeb International en kreeg zeer positieve kritieken (""a great deal of excellent playing by Luca Quintavalle; enjoyable listening, which may be unreservedly recommended."" Early Music-Oxford Journal; ""I don'st expect this recording to be overtroffen"" American Record Guide. Onlangs nam hij de Piano Sonates van Anton Eberl op voor Brilliant Classics, tot grote bijval van de critici."