J.S. Bach: Partitas BWV 825-830 - CD (5028421964645)

"Toneelschrijfster Luise Gottsched, née Kulmus, schreef in 1732 een brief aan haar toekomstige echtgenoot, de schrijver Johann Christoph Gottsched: ""De door Bach toegezonden klavierstukken ... zijn even moeilijk als mooi. Zelfs na tien keer spelen lijken ze me nog steeds nieuw Enkele jaren later gaf polymaat en Bachs oud-leerling Lorenz Christoph Mizler het volgende advies over deze Clavier-Übung I partita's: ""Wie moeite heeft met de klavierving zal het moeilijk vinden om de klavierstukken van de beroemde heer Bach in Leipzig te leren"". De naam Sinfonia voor het eerste deel in de Partita in C-klein doet denken aan openingscantatebewegingen en het stippelritme van een Franse ouverture. Het Grave adagio wordt echter niet gevolgd door het fugatische snelle deel dat je hier zou verwachten. Deze aanpak werd consequenter en stilistischer doorgevoerd in de Partita in D-groot, hoewel het snelle deel daar de vorm van een concerto benadert. In plaats daarvan wordt het Grave adagio van de Partita in C mineur gevolgd door een sonate-achtige beweging met een arabesk effect in de bovenstem, gevolgd door een levendig fugato. Hierdoor lijkt het stuk uit drie delen te bestaan. De openingsfantasie in de Partita in A-klein heeft daarentegen meer weg van een inventie en vertoont overeenkomsten met het openingsdeel van de tweede Engelse Suite in dezelfde toonsoort. Bovendien was het onderscheid tussen de termen ""Praeludium"" en ""Praeambulum"" sinds de 17e eeuw onbeduidend. Toch is Bachs delicaat gebeeldhouwde Praeludium in de Partita in Bes-groot stilistisch heel anders dan het concerto-achtige Praeambulum van de Partita in G-groot. De Toccata in de Partita in E biedt rapsodisch-improvisatorische delen die een fuga omlijsten in de stijl van Froberg, wiens werken voor klavierinstrumenten Bach bekend moeten zijn geweest."