Kanjer

Een schreeuw, Seppe schiet wakker en loopt naar de kamer van Thomas. Thomas zit zwaar hijgend op bed, bang voor zich uit te staren. “Hé Thomas, het is goed, ik ben bij je,” zegt Seppe terwijl hij Thomas stevig vastneemt. “Rustig maar. Alles komt goed.” Kevin zei altijd dat alles goed kwam en Seppe geloofde hem. Maar is dat ook zo? Jaren zijn voorbij gegaan. Ze proberen alles angstvallig te vergeten maar de wonden blijven desondanks vers. Het jarenlange seksuele misbruik, de manipulatie en mishandelingen hebben hun sporen nagelaten. Kan hij ooit nog iemand zo graag zien als Kevin? Zal hij überhaupt ooit nog iemand graag kunnen zien? Of vertrouwen? De angst zal verdwijnen, de pijn zal vervagen. De liefde blijft voor eeuwig. Toch voelt Seppe zich eenzaam want met zijn Kevin is het niet goed gekomen. Het leven heeft hem op de proef gesteld en pijn gedaan maar hij is er nog. Het is niet dat niemand geprobeerd heeft dat te voorkomen maar niemand is erin geslaagd. Hij leeft en zijn beste vriend is bij hem om hem te helpen helen. Alles komt goed.