Kurt Weill

Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny is een van de weerspannigste opera's van de 20ste eeuw. Het stuk haalt snoeihard uit naar de uitwassen van het kapitalisme, op een manier die ook vandaag nog pijn doet. Maar niet alleen de maatschappij wordt in dit parabelachtige stuk in vraag gesteld, ook de opera zelf. Hoe verdedigbaar was die kunstvorm eigenlijk nog in het tumult van de wilde jaren twintig, waarin Duitsland zo wanhopig probeerde een democratie op poten te zetten? Wat is de plaats van kunst in zo'n beladen en problematisch politiek experiment: genot verschaffen of toch eerder een geweten schoppen? En wat betekent dit uiteindelijk voor onze hedendaagse omgang met het genre? Opera, anti-opera, of beide - dat is de kwestie!