Morgen Is Hij Weg

Lena is het goed zat: de harde woorden van mama, de hatelijke stiltes van papa, de slapeloze nachten. En dan aan de ontbijttafel, zegt mama iets wat inslaat als een bom. Die zaterdag is niet zoals de andere zaterdagen... Morgen is hij weg. Mama en papa zullen niet langer ruzie maken. Papa vertrekt. Morgen al. Al herhaalt Lena dat ene zinnetje wel tien keer na elkaar, echt duidelijker wordt het niet. Moet ze nu verdrietig zijn? En hoe doet ze dat? Do van Ranst helpt Lena om de vragen in haar hoofd op een rijtje te zetten. Een warm, droef en tegelijk ook blij verhaal. Over houden van en afscheid nemen. Over troostende kopjes thee, voetballen als de beste en een lange, laatste dag.... Misschien duurt vandaag langer dan alle dagen samen toen hij morgen nog niet wegging...