Piccolo Concerti - CD (8711801017495)

"Klein maar machtig: de piccolo gaat solo Een speciaal effect voor Beethoven, een smaaksensatie voor Mahler en Ravel, een symbolische sfeerversterker in bijna alle orkestmuziek van Strauss - de piccolo heeft echt zijn tol betaald om zijn plaats in de muziekgeschiedenis te creëren. Het kleinste lid van de blazersfamilie werd de umami van het symfonische palet in het begin van de 19e eeuw met een individueel timbre dat niet alleen de orkestklank van die periode uitbreidde maar ook nieuwe territoria opende. Een eeuw later was de piccolo een vast onderdeel van het orkest geworden en werd hij vaak belast met virtuoze passages waarin zijn ritmische en percussieve potentieel volledig tot zijn recht kwam; hij werd niet langer beschouwd als een verlengstuk van de fluit, maar was nu in handen van gespecialiseerde musici. De metamorfose van muurbloempje tot gangmaker was voltooid in het nieuwe millennium: de piccolo verschijnt niet alleen in het hart van het orkest, maar ook als solist vooraan op het podium. Het speelt ongegeneerd de hoofdrol in concerten die de twee handen van de speler tot het uiterste drijven, niet alleen om de partituur te overwinnen, maar ook om ruimtelijke en fysieke uitdagingen aan te gaan. Een nieuw geluid De relatief beperkte omvang van het concerto repertoire voor piccolo laat zien dat de ontstaansgeschiedenis van de piccolo als solo-instrument minder evident is dan deze geschiedenis-in-een-notendop doet vermoeden, hoewel iedere componist die bereid is zich te verdiepen in de mogelijkheden van het instrument zeker een moment van openbaring zal meemaken. Het overkwam Robert Groslot, die aan een reeks concerti werkte toen Peter Verhoyen hem voorstelde de piccolo als protagonist te overwegen. Groslot was sceptisch: ""Toen hij me vroeg om een piccoloconcerto te componeren, voelde dat als een bijna onmogelijke opdracht. Was de piccolo niet vooral een verlengstuk van de hoogste klankgebieden van de fluit? Niets bleek minder waar. Er ging een wereld voor me open toen ik me in het instrument begon te verdiepen en ontdekte dat elk van de registers zijn eigen klankkleur en karakter heeft. Dat maakt de piccolo tot een uniek en dus onvervangbaar instrument."""