Sarah Roos

'Wat vindt René er eigenlijk van?' werd mij herhaaldelijk gevraagd na het publiceren van Roos' perikelen. En dan antwoord ik zoals het was, dat het boek er alleen kon komen omdat René mij stimuleerde om het te maken. Daarom ben ik blij, en dankbaar dat hij voor dit boek het voorwoord wilde schrijven, op mijn verzoek. Ik heb lange tijd gedacht dat ik niet op dezelfde manier een vervolg op Roos' perikelen kon maken en uiteindelijk heb ik dat toch gedaan. Weer het dagboek, geen zelfhulpschrift dit keer omdat ik die gelukkig niet meer nodig had. Wel gedichten en blogs, die ik door de jaren heen steeds meer ben gaan schrijven. Weer twaalf en een half jaar van ons leven. In de twee boeken Roos' perikelen en Sarah Roos is de ontwikkeling te lezen van 25 jaar uit het leven van ons gezin. Van de moeizame start die wij samen hadden tot het fijne gezin dat we nu zijn. Ook ergens in deze jaren had er een einde kunnen komen aan dit gezin, maar wij hebben ervoor gekozen om dat niet te laten gebeuren. En aan de liefde, heeft dat nooit gelegen. Het voelt zoals ik soms zeg: 'Als je dit lukt, dan heb je de hoofdprijs,'