Shostakovich: Son F Cello & Piano Op.40&147/Concert For Cello & Orchestra - CD (8711801016863)

"Dmitri Sjostakovitsj is de enige Sovjetcomponist van zijn generatie die internationale erkenning heeft gekregen. Het dictatoriale regime presenteerde hem graag als de ideale Sovjetburger die componeerde volgens de regels van het sociaal realisme zoals die door de autoriteiten waren opgesteld. Componisten moesten muziek schrijven voor en door het Russische volk - atonaliteit, harde dissonanten en expressieve klanken werden afgekeurd, net als persoonlijke expressie, die als ""decadent"" of ""bourgeois"" werd bestempeld. Sjostakovitsj was dus een slachtoffer van een regime dat terreur gebruikte als een instrument van psychologisch misbruik, eerst straffend en isolerend, dan genezend en reïntegrerend. Veel van zijn composities werden in het openbaar bekritiseerd en beledigd; hij werd gedwongen zich te verontschuldigen en vervolgens zijn stijl ""aan te passen"" om zijn rehabilitatie te verkrijgen. Veel van Sjostakovitsj's vrienden hadden minder succes, zij emigreerden naar het westen, werden gedeporteerd en zelfs gedood. Hoe Sjostakovitsj onder een dergelijke druk heeft kunnen leven en hoe dit zijn muziek heeft beïnvloed, is geen eenvoudige evaluatie. Het leek eenvoudig toen in 1979 de zogenaamde Memoires van Sjostakovitsj verschenen, gepubliceerd door Solomon Volkov onder de titel ""Getuigenis"". Volkov, een ""geëmigreerde"" Sovjet muziekjournalist, suggereerde dat de muziek van Sjostakovitsj bestond uit een reeks codes die alleen begrijpelijk waren voor een paar intieme vrienden, die de spot dreven met het op macht beluste Sovjet systeem. Volkov maakte verschillende interpretaties van de abstracte muzikale figuren van Sjostakovitsj met de hulp van de componist (volgens Volkov), zoals marcherende ritmes met een militaire uitstraling als een bespotting van het systeem, of een eenzame cantilena zonder begeleiding als de fundamentele eenzaamheid van de componist in het Sovjetsysteem. De muziek van Sjostakovitsj is echter zoveel groter dan de anti-sovjet boodschap die zij bevat, en geeft blijk van muzikale kwaliteiten van de hoogste orde en authentieke menselijke emotie."