Sparagmos

Wat is het leven waard als het niet een beetje kapot is? In Sparagmos duikt Hans Dekkers in het Dionysos-ritueel, waarbij het lichaam van een mens of dier in een roes uiteengereten wordt. In zinnenprikkelende gedichten verkent Dekkers een wereld waarin genot niet zonder pijn kan en waarin een heldere kijk op het leven niet kan bestaan zonder het offer en de beneveling. Sparagmos is een bundel vol verscheurdheid en versplintering. ruk me uiteen, dierbare vriend, in alle levens die ik ben, in alle personen, alle plekken en herinneringen, in alle jaargetijden, in alle woorden ondanks een gordel van vlees, een gevliesde omheining vallen wij uiteen in eenmalige sintels oplichtend met ieder een eigen gezicht vuurvliegjes in een bronzen zonsondergang op een strand in de snerpende zon de lichamen, perfect en lijdend, volgestouwd met verleden en toekomst druipend van onmatige sentimenten sta ik op, sta ik met ontvangende handen met mijn buik vol verzinsels vol fabels, fictie, verdichtsels splijtend zal de wereld zijn majesteit ontvouwen