The Useful Report - CD (3770010548225)

"Twintig jaar geleden creëerden de kernspelers van het MegaOctet Andy Emler (p), Claude Tchamitchian (cb) en ?ric ?champard (dr) dit trio, een parallel project aan het volledige orkest, als een manier om hun eigen geluid uit te diepen en te creëren. The Useful Report is het vierde album van het trio en is iets meer geschreven dan gewoonlijk. Waarom de titel ""useful report""? Omdat het de trieste observatie vastlegt dat persoonlijke interesse voorrang krijgt op leven, oppervlakkigheid op diepte, uiterlijkheid op gewoon zijn. Het hele project dat ""The Useful Report"" is, kan misschien binnen deze woorden worden gehouden: het leven terug naar het centrum brengen. Wanneer men schrijft over een trio dat compositie en improvisatie mengt, is het gebruikelijk om van ""medeplichtigheid"" te spreken, vooral wanneer de musici al twintig jaar samenspelen. Het is iets minder gebruikelijk om te zeggen dat binnen het Trio ETE de luisteraar niet echt een dialoog tussen drie individuen hoort, maar eerder een polyfone monoloog. Niemand speelt een solo per se, zoals Andy Emler zou zeggen, het trio is de solist. Het resultaat : het trio wordt een onafhankelijke muzikale entiteit, met de nodige organische samenhang. Verankerd in sensatie, is de voorstelling zeer fysiek (en niet alleen omdat ze virtuoos is). Andy spreekt ook vaak over muziek als over een ""reis"". Met dit trio is dat des te meer waar, omdat de klankmaterie altijd in beweging is. De reis is zowel extern, met de muziek die voortdurend in beweging is, als intern, waarbij de luisterervaring synoniem is met openheid - voor zichzelf en voor de wereld om ons heen. In dit nieuwe repertoire vinden we de nuttige mix van improvisatie-landschap, onderzoek naar ritme dat flirt met hedendaagse muziek en hypnotiserende dynamiek die verankerd is in rockmuziek - Andy Emler is niet voor niets fan van rockbands als Led Zeppelin of The police. Bovendien is het album bedoeld om op een hoog volume beluisterd te worden, zoals men naar een rockband of een symfonisch orkest zou luisteren. Kortom, het is nog steeds geen jazz (weer de plank misgeslagen!), maar het is ook niet iets anders. Het Trio ETE verwezenlijkt de droom van een muziek die er gewoon is."