Therapie

Dat ik iemand zo kan haten had ik nooit gedacht. Dat ik zo koud en harteloos over iemand kan denken. Mensen zeggen altijd over mij dat ik zo stabiel ben, zo in balans met mezelf. Ik kom over als een prettig en rustig persoon. Maar blijkbaar heb ook ik twee gezichten. Blijkbaar ben ik er toe in staat tegenover mijn familie en vrienden als altijd stabiel en vriendelijk over te komen. Maar zodra ik niet meer het toneelstuk hoef op te voeren dat anderen van mij verwachten maakt de woede zich weer van mij meester. Blinde woede. Josefien komt bij therapeut Carmen omdat ze zichzelf kwijtraakt in emoties en heftige gebeurtenissen. Weet Carmen haar te helpen overeind te blijven of bezwijkt ze? Ondertussen heeft Carmen ook zo haar eigen problemen die ze het hoofd moet bieden, zowel met andere cliënten als in haar familie. Kan ze overzicht houden zoals van een therapeut verwacht wordt of verstrikt ze in het web dat zich langzaam om haar sluit?