Tijdschrift Voor Nederlandse Taal- En Letterkunde

Arnon Grunberg (1971) is misschien wel de meest toonaangevende Nederlandse auteur van dit moment. Hij is actief (en ongekend productief) in alle belangrijke literaire genres en toont zich op verschillende podia. Hij is rijk bedeeld met literaire prijzen en zijn boeken worden gedrukt in hoge oplagen. Toch is Grunberg ook controversieel, onder andere vanwege zijn reactie op 9/11. Maar de (schijnbare?) onbekommerdheid die hij in zijn commentaren op de aanslagen in New York aan de dag legde, krijgt bijvoorbeeld tegenwicht op de talloze plaatsen in zijn snel uitdijende oeuvre waarin hij (op weliswaar nonchalante toon) cruciale kwesties aan de orde stelt. Zijn internationale en multimediale optreden roept vragen op over het schrijverschap en over de grenzen van het object van literatuur en literatuurwetenschap. Omdat Grunberg in dit opzicht als typische auteur van deze tijd kan worden beschouwd, worden in dit themanummer enkele principiële beschouwingen over zijn werk gepresenteerd. De redactie hoopt dat de artikelen zullen bijdragen aan het formuleren van nieuwe onderzoeksvragen op het terrein van de contemporaine literatuur. Inhoud: YRA VAN DIJK/THOMAS VAESSENS, Ter inleiding YRA VAN DIJK, 'sOp inspiratie wacht je niet's. Plagiaat, imitatie en 'sre-enactment's in de romans van Arnon Grunberg SUZANNE FAGEL, Gruwelen met Grunberg. Een stilistische analyse van tijd en aspect in De asielzoeker ALBERT VERBEEK, Geen held maar een pechvogel. De meervoudige travestie in Arnon Grunbergs Onze oom SABINE VAN WESEMAEL, Tegen de wereld, tegen het leven. Over de verwantschap tussen Michel Houellebecq en Arnon Grunberg THOMAS VAESSENS, Realiteitshonger. Arnon Grunberg en de (non-)fictie