Attention, Les Apaches ! - CD (8711801017839)

"""Attention, les Apaches!"", (""Pas op, gangsters!"") riep de krantenjongen toen hij die avond werd opgeschrikt door een luidruchtig feestje. De groep vrienden was in een rumoerige bui toen ze tegen de krantenjongen opbotsten. De beledigende vergelijking met de beruchte bende Les Apaches - sociale verschoppelingen die Parijs terroriseerden in de jaren 1900 - deerde hen geenszins. Integendeel. De jongemannen, die zichzelf als artistieke verschoppelingen beschouwden, eigenden zich de bijnaam onmiddellijk toe. De reden voor hun opwinding: de tot Apaches omgedoopte vrienden waren net terug van de Opéra-Comique, waar Pelléas et Mélissande op 30 april 1902 zijn controversiële première beleefde. Debussy's opera, daar waren ze van overtuigd, zou zowel hun eigen leven als de loop van de muziekgeschiedenis veranderen. Of zoals Stravinsky het uitdrukte: ""De musici van mijn generatie, waaronder ikzelf, zijn Debussy het meest verschuldigd."" Aanvankelijk werd het werk echter rampzalig ontvangen, een fenomeen dat Les Apaches zou achtervolgen. Bij 'srevolutionairen's denken we aan brutale, luidruchtige individuen. Debussy was echter een stille revolutionair. Het was nooit zijn bedoeling om te shockeren. En toch liet hij de geest uit de fles: Debussy belichaamde alle dromen, aspiraties en ideeën van een jonge generatie 'sdebussysten's. De Apachen, als het hart van die generatie beeldenstormers, verdedigden vurig zijn vernieuwingen. Te midden van het academische Parijs smeedden zij samen de weg van het Franse modernisme. Stond Claude Debussy bekend als hun grote inspirator, Maurice Ravel was de gepassioneerde drijvende kracht van de vereniging. Bekende namen als Igor Stravinsky, Manuel de Falla, Albert Roussel en Florent Schmitt waren regelmatige gasten, en ook Lucien Garban, redacteur en arrangeur van onder meer de muziek van Ravel en Debussy bij uitgeverij Durand, was een regelmatige bezoeker. Debussy zelf ging niet mee, maar onderhield nauwe contacten met Ravel en Stravinsky. Er is heel weinig gedocumenteerd over de Apachen. De enige glimp die we van hun wereld krijgen is via brieven en dagboeken. Zo kwam de groep vanaf 1903 elke zaterdagavond bijeen in het atelier van Debussy's buurman, de schilder Paul Sordes. Hun bijeenkomsten waren erg druk en duurden vaak tot in de vroege uurtjes. Ze speelden nieuwe composities voor elkaar, droegen gedichten voor, bespraken hedendaagse ideeën, hielpen elkaar met het uitschrijven van muziekpartijen... Het werd bovendien zo rumoerig dat ze hun wilde avonden al snel moesten verplaatsen naar een afgelegen tuinpaviljoen. In een fin de siècle dat op instorten stond, bleek de hechte band tussen de Apachen een uiterst vruchtbare voedingsbodem voor hun kunst. Hoewel de Eerste Wereldoorlog een abrupt einde maakte aan hun bijeenkomsten, bleef de invloed van de vereniging nog lang nazinderen bij haar voormalige leden."