Bouffil: Clarinet Chamber Music - CD (5028421966113)

Er is weinig bekend over Jacques-Jules Bouffil (of Boufil, 1783-1868) voordat hij in 1801 werd toegelaten tot het pas opgerichte Parijse Conservatorium. Daar werd hij klarinetleerling van Xavier LefeÌvre en maakte hij blijkbaar zo'sn snelle vooruitgang dat hij bij zijn afstuderen in 1806 een premier prix kreeg en een jaar later werd benoemd tot tweede klarinet in de Opeìra-Comique. In de volgende jaren deelde hij de functie van hoofdklarinettist met Charles Duvernoy tot hij hem uiteindelijk (in 1821) volledig opvolgde. De in Tsjechië geboren componist Antonin Reicha kwam in 1808 vanuit Wenen naar de Franse hoofdstad, op de vlucht voor het conflict dat Europa had overspoeld. Een later verslag uit 1837 vertelt ons dat terwijl het Theìâtre Feydeau Reicha's opera Cagliostro uitvoerde, de componist op een dag werd benaderd door Bouffil en een collega, Gueìneìe, beiden lid van het orkest, om compositieles te vragen. Reicha stemde toe en zijn privé-klas groeide al snel uit met andere getalenteerde Parijse instrumentalisten, waaronder Joseph Guillou (fluit), Gustave Vogt (hobo), Antoine Henry (fagot) en Louis Dauprat (hoorn). Hetzelfde verslag vertelt verder dat, aangezien de blazers als solo-instrumenten waren verwaarloosd ten gunste van de strijkers in die tijd (Mozart uitgezonderd), Reicha op het idee kwam om de vijf belangrijkste blazers te combineren, en na enig onderzoek publiceerde hij zes blaaskwintetten achter elkaar, uitgevoerd door Bouffil en de bovengenoemde leden van zijn compositiestudio gedurende drie opeenvolgende winters, in de foyer van de Salle Favart. Gecoacht in compositie door Reicha, schreef Bouffil voornamelijk voor zijn eigen instrument en in een Weense stijl, aantrekkelijk gemoduleerd met een Frans accent, met zowel virtuoze als didactische doeleinden voor ogen. Beide kanten van zijn oeuvre krijgen aandacht op dit album. Het Duo Op.4, geschreven voor klarinet met piano- of harpbegeleiding, volgt een klassiek precedent met een Allegro in sonatevorm, een kort cantabile langzaam deel en een briljante finale. Bouffils transcriptie voor twee klarinetten van de ouverture van Boieldieu's komische opera La Dame blanche zou gemakkelijk tot stand zijn gekomen na talloze nachten van uitvoering van het werk in de bak van de Opeìra-Comique. De drie trio's uit Opp. 7 & 8 zijn geselecteerd uit negen van dergelijke didactische werken van Bouffil. Te oordelen naar de technische eisen van veel van de passages had hij zeer gevorderde studenten in gedachten. De trio's zijn gestructureerd in vier delen, elk met een menuet en een trio, waardoor er een dunne band met de klassieke stijl blijft bestaan. De drie klarinetpartijen zijn complementair, waarbij de melodielijn onder hen wordt gedeeld. Helaas is er weinig bekend over het leven van Jacques-Jules Bouffil (1783-1868). Hij was een Franse componist en klarinettist, een leerling van Xavier Lefèvre aan het Parijse Conservatorium, waar hij in 1806 een Eerste Prijs behaalde, die gepaard ging met de toekenning van een paar klarinetten van Franse makelij in Bes en C. Eveneens in Parijs bevorderde de in Tsjechië geboren Anton Reicha (1770-1836) werken voor blaasinstrumenten, waarbij hij een kwintet vormde waarin de vijf belangrijkste instrumenten werden gecombineerd, namelijk de fluit, de hobo, de klarinet, de hoorn en de fagot. Zijn kwintetten voor dit ensemble werden algemeen bekend en populair, niet in het minst door de hoge kwaliteit van de spelers, waaronder Bouffil als klarinettist. Bouffils composities voor klarinetduet en -trio behoren tot de aantrekkelijkste en origineelste die voor dit medium zijn geschreven. Het zijn volwaardige werken van aanzienlijke inhoud en ongetwijfeld bedoeld voor uitvoering door professionals. Dankzij de eminente Italiaanse klarinettist Luigi Magistrelli zijn deze werken hier voor het eerst opgenomen, een genot voor zowel klarinettisten als muziekliefhebbers.