Chess Show (Other Memories Of John Cage) - CD (4260063121135)

"""Het geluid is getransformeerd en hersteld, maar op een onherkenbare manier! Het wordt herboren. Het is eeuwigdurende wedergeboorte of reïncarnatie. Het is leven. En dat gaat maar door."" Dit citaat uit John Cage's boek For the Birds klinkt door in de afzonderlijke versies van Chess Show, een compositie van het in Praag gevestigde Opening Performance Orchestra. Het idee voor Chess Show ontstond in het midden van de jaren negentig toen het niet openbaar werd gespeeld onder de titel Cagemix. In 1962 gebruikte John Cage voor zijn compositie Atlas Eclipticalis kaarten van de sterren, gemaakt door de Tsjechoslowaakse astronoom Antonín Becvár. Ons doel was om aan te sluiten bij deze werkwijze, en daarbij een echt schaakspel te gebruiken. Later werd Chess Show vijf keer live opgevoerd, twee keer in een verkorte versie. De eerste voorstelling van Chess Show vond plaats in Telc in 2007. Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van John Cage in 2012 werd Chess Show gespeeld op de Membra Disjecta voor John Cage tentoonstelling in de DOX galerie in Praag en in de Galerie voor Schone Kunsten in Ostrava in een elektronische versie voor vier laptops en een video. De meest recente live uitvoering van Chess Show was in 2017 op het Ostrava Days contemporary music festival, met Reinhold Friedl als solist. De andere versie van Chess Show ontstond in de studio - Chess Show [4's34"" versie], in samenwerking met Miroslav Beinhauer, een Tsjechische pianovirtuoos, als gast. ""Houdt de Maestro niet van muziek?"" vroeg de gepikeerde pianist, staande aan hun tafel in het enorme, lege hotelrestaurant. ""Nee, nee, dat doe ik niet,"" antwoordde John Cage (uit Sean Bronzells essay Overlapping Legacies: Cage, Chess, Music (as we use them), 2021). En Richard Kostelanetz levert: ""Op p. 218 van Camp's Unfamiliar Quotations from 2000 B. C. to the Present staat 'sOne of the greatest sounds of them all ... is utter, complete silence's toegeschreven aan mijn oom Andre K., gecrediteerd aan de New York Journal-American, een vergeten krant, 8 febr. 1955, die ik nog niet kende, hoewel Andre mij in feite rond 1963 mijn eerste Cage schallplatten gaf."""