Dauprat: Music For Horn - CD (5028421964805)

Louis-François Dauprat (1781-1868) was een Franse hoornist, hoornleraar en componist die actief was in Parijs. Als kind was hij koorknaap in de kathedraal Notre Dame, en vanaf 1794 kreeg hij les in het bespelen van een cor basse (lage hoorn) van Philip Kenn, eerst aan het Institut National de Musique en later in de eerste hoornklas van het Conservatoire. Nadat hij tussen 1799 en 1801 met verschillende muziekgroepen door Italië en Egypte had gereisd, speelde hij van 1801 tot 1806 in het Theìâtre Montansier. Dauprat besloot later terug te keren om aan het Conservatorium te studeren, ditmaal voor harmonie en compositie. Hij studeerde ook bij Anton Reicha, die de hoornpartijen in zijn kwintetten voor houtblazers speciaal voor Dauprat componeerde. Dauprat kan gezien worden als de pionier van de Parijse hoorn traditie. Zijn composities bewegen zich stilistisch tussen de klassieke en de romantische periode. Naast opera's en symfonieën componeerde hij een hele reeks werken voor hoorn solo: hoornduetten, hoorntrio's, hoornkwartetten, hoornsextetten, hoorn met strijkkwartet en nog veel meer. Deze werken zijn vandaag bijna volledig vergeten, maar het zijn kostbare schatten van vroeg-romantische kamermuziek, niet alleen omwille van hun enorme virtuositeit, maar ook omwille van de bijzondere cantabile kwaliteiten van de hoornpartijen. Dauprat stuwde de virtuositeit van het hoornspel naar een niveau dat tot dan toe ongeëvenaard was. Dit komt vooral tot uiting in de werken voor hoorn en piano (Solo de Cor Op.11 No.3, Sonate Op.2), en het Duet (Op.13 No.6). Naast de sonatevorm, de toonsoort van F-major en het krachtige openingsmotief vertoont Dauprats sonate nog een andere overeenkomst met de zeer bekende hoornsonate van Beethoven (1800, Op.17): ook de pianopartij is als gelijkwaardige partner in het samenspel zeer virtuoos gehouden. Louis-François Dauprat was een Franse hoornist, hoornleraar en componist. Hij werd geboren in Parijs in 1781 en overleed daar in 1868. Als kind was hij koorknaap aan de Notre Dame kathedraal in Parijs. Vanaf 1794 leerde hij hoorn spelen van Philip Kenn, een cor basse (lage hoorn); eerst aan het Institut National de Musique en later in de eerste hoornklas van het Conservatoire. In 1797 was hij de eerste hoornist aan wie de premier prix werd toegekend. Nadat hij tussen 1799 en 1801 met verschillende muziekgroepen door Italië en Egypte had gereisd, vestigde hij zich in Parijs, waar hij besloot opnieuw aan het Conservatorium te studeren, ditmaal harmonie en compositie. Hij studeerde ook bij Anton Reicha, die voor Dauprat de hoornpartijen componeerde in diens kwintetten voor houtblazers. Dauprat kan gezien worden als de pionier van de Parijse hoorn traditie. Zijn composities bewegen zich stilistisch tussen de klassieke en de romantische periode. Naast opera's en symfonieën componeerde hij een hele reeks werken voor hoorn solo: hoornduetten, hoorntrio's, hoornkwartetten, hoornsextetten, hoorn met strijkkwartet en nog veel meer. Voor hoornspelers en de interpretatie van Dauprats werken of die van zijn tijdgenoten is de Méthode de cor alto et cor basse (Parijs, 1824) van bijzonder belang. Deze opname presenteert werken voor hoorn in verschillende groepen: solo's, duetten, een hoornsonate, en een kwartet voor vier hoorns. Het boekje bevat notities over de componist en zijn muziek, in het Engels en Duits, en biografieën van de artiesten.