Naar Koude Kusten 1990-1992 - Hollandia Dominicus

Als kind ontdekte Eerde Beulakker dat dagdromen het gewone bestaan ruimschoots in schoonheid overtreft. Op een dag stapte Hedwig van den Brink aan boord, vol reiservaring, onrusten en op zoek naar het ongewone. De plannen voor een verre tocht waren snel gesmeed. De auteur en zijn vrouw zeilden gedurende een ijzige winter kriskras door de Falklandarchipel. Ze troffen er een half miljoen schapen en tachtig gezinnen, die alles haatten wat Argentijns was. Onder in de zuidpunt van Zuid-Amerika voer het Nederlandse zeiljacht langs de gletsjerkusten van het fameuze Beagle Canal en zette de bemanning zowel voet aan wal te Ushuaia, de zuidelijkste stad van de wereld, als op Isla Hornos met het klif Kaap Hoorn. Op 21 december 1991, de eerste zomerdag van het zuidelijk halfrond, zeilde het Hollandse koppel, nu in gezelschap van een Engelse zeiler-arts, Antarctica binnen. Het leek op het openen van het deksel van een vrieskist. Wetenschappers, pinguïns en toeristen volgden elkaar in de sneeuw met argusogen. Toen kwam de ultieme realisatie van kinderlijk dagdromen. Het jacht Teake Hadewych volgde tot in details het kielzog van Sir Ernest Shackleton, de Britse ontdekkingsreiziger die in 1916 van Elephant Island naar South Georgia zeilde in een sloepje, zevenhonderd mijl over de onbekende Scotia Sea, om na een jammerlijk mislukte expeditie hulp te halen. Eerde, Hedwig en Richard identificeerden zich te midden van ijs en kou wekenlang met hun antiheld en bereikten het eiland South Georgia - waarmee ze tevens het gruwelijkste slagveld qua walvisuitroeiing betraden. Op weg naar huis werd in de oceaan tegen het vulkaaneiland Tristan da Cunha geankerd en thee gedronken bij afstammelingen van de Katwijker visser Pieter Groen, voor wie de bewoonde wereld op vierduizend kilometer afstand ligt.