Niemandsland

Ik bestond. Meer niet. Dat was wat mijn leven was geworden. Alleen nog het kale bestaan, ontdaan van warmte en betekenis. Bij John ging ik vanaf 1986 voor gesprekken op bezoek. In het begin regelmatig en daarna met grotere en grote tussenpozen. Na elk gesprek en later, werkten mijn hersens op volle toeren om te begrijpen wat er aan de hand was en wat er in en om mij heen gebeurde. Om die gedachten hanteerbaar te houden, schreef ik ze op. Deze brieven en briefjes liet ik lezen door John. Soms was het een chaos aan gedachten, van blij naar somber, van optimisme en hoop naar uitzichtloosheid, angst en andere gevoelens. Een proces van ervaring, herkenning en beleving. Een zoektocht van 30 jaar. Van dood naar leven. Van donker naar licht. Van kou naar warmte. En nu, ruim 30 jaar later, kan ik zeggen, dat mijn leven gevuld is met liefde en dat ik met liefde mijn leven kan delen. De weg daar naar toe is weergegeven in dit boek. Een roman, een dagboek, brieven... Ik zocht naar houvast in mijn onzekerheid, mijn angst, en pijn. Ik vond leven en liefde. Nu kan ik zonder vliegen leven. Wat zou ik nog langer geven om een vlinder die verdronken is in mij.