Aodyo Anyma Phi SE synthesizer

In de geschiedenis van synthesizers zijn er diverse hoofdstromingen te onderscheiden. De analoge bakbeesten van vroeger (en de moderne virtuele analoge varianten) zijn zo'n stroming. Sample-based synthese (en dan rekenen we wavetable-synthese ook mee) is natuurlijk ook een grote stroming, die pas eind jaren 80 goed en betaalbaar op gang kwam door goedkoper wordend computergeheugen. FM is ook zo'n stroming, vooral een erg eigenzinnige die enige inspanning van de gebruiker vraagt. Dit zou je de drie hoofdstromingen kunnen noemen. Dan heb je nog het zelden gebruikte additieve synthese. Gewoon wat minder populair, niet omdat de resultaten niet goed zijn, maar omdat 't al gauw wat te omvangrijk is om er iets mee te kunnen. En je hebt physical modeling! Dit werd in de jaren 90 ineens bekend bij het wat grotere publiek als antwoord op de wat statisch klinkende kleine samples die toen in keyboards en synthesizers zaten. Het is typisch een voorbeeld van een klankmodel dat nooit